- شادمانی را به تأخیر ننداز.
- روی طرزفکرت همیشه کار کن.
- موقعی که حس می‌کنی به آخر خط رسیده‌ای، به خودت یک مهلت دیگر بده.
- با رفیق صمیمی‌ا‌ت ازدواج کن.
- روز بدون آب و میوه نداشته باش.
- دنیای پدر و مادرت را کشف کن.
- وقت‌هایی که بی‌حوصله‌ای بیشتر از حد معمول به ظاهرت برس.
- از رنگ سبز غافل نشو.
- سوالاتی که کیفیت گفتگو را پایین می‌آورد، نپرس! مثل: دینت چیه؟ حقوقت چقدره؟ موضع گیری سیاسیت چجوره؟
- لفظ قلم صحبت نکن.
- راحت باش، تا خودت باشی.
- هروقت افسرده شدی، قبل از هر چیز کیفیت روابطت را بررسی کن (به ویژه رابطه با خودت را).
- اشک خوشحالی این و آن را دربیاور.
- راه‌های افرایش درآمد را یاد بگیر قبل از اینکه به صرفه‌جویی‌کردن یا خدا‌ناکرده خساست عادت کنی.
- گزاف نگو.
- از خدا بخواه اگر بدجنسی کردی، به خواسته‌ات نرسی.
- هم شب مسواک بزن هم صبح.
- عزیزانت را خوشحال کن؛ بقیه می‌توانند اشکشان را دربیاورند.
- شوخ و شنگ باش.
- دنبال چیزهای یک طرفه نباش.
- خودت را زود جمع و جور کن! گریه کن، بترس، ناامید شو؛ ولی کشدارش نکن.
- محل کارت را مثل خانه‌ات دوست بدار و همکارانت را مثل اعضای خانواده‌ات.
- همیشه برای دوستانت بهترین‌ها را آرزو کن و از موفقیت‌هایشان خوشحال شو. چون تو افتخار دوستی با آدم‌های موفق را داری.
- به سمت زندگی مینیمالیستی پیش برو.
- به دنبال رضایت از زندگی باش؛ نه غمگین نشدن یا همیشه خوشحال بودن.
- یا مطالعه را آغاز نکن، یا هرگز در طول زندگی‌ات از آن دست نکش.
- هروقت مریض شدی، و دارو روی تو اثر بهبودی نداشت احتمال بده که بیماری‌ات روان-تنی باشد.
- اول از همه آدم‌ها را درک کن، اگر فایده نداشت، قهر کن!
- از اینکه گاهی فرو بریزی و از صفر شروع کنی، نترس.
- حرف باد هواست؛ تجربه کن.
- جایی، فکری، راهی برای به آرامش رسیدن پیدا کن.
- همیشه درخواست کمک کن؛ از چیزها و کسان. به خصوص وقت‌هایی که احساس می‌کنی دیگر نمی‌توانی به زندگی ادامه بدهی.
- شاگردی کن.
- نواختن یک ساز را یاد بگیر؛ در هر سن و سالی که هستی.
- رقابت سالم وجود ندارد. پس هیچ‌وقت با دیگران رقابت نکن.
این فایل را هم از جکسون بروان بخوانید.