اگر نوشتاردرمانی می‌کنید این 11 نکته را هرازچندگاهی با خودتان مرور کنید و ببینید که رعایتشان می‌کنید یا نه.

زیاد نوشتن:

لازم نیست هرروز و زیاد بنویسید؛ ولی هروقت نیاز به نوشتن بود، تنبلی نکنید.

نگهداشتن نوشته‌ها:

لزومی ندارد همۀ نوشته‌هایتان را نگهداری کنید می‌توانید بعضی از آن‌ها را بنویسید و بلافاصله پاره کنید.

یادگیری مهارت‌های نرم:

اگر اهل مطالعۀ کتاب‌های غیرداستانی، یادگیری مهارت‌ها و آموزش‌های مختلف نیستید نوشتاردرمانی نمی‌تواند بهتان کمک کند چون فقط باعث می‌شود که افکار خودتان را(که شاید اشتباه هم باشند) برای خودتان درونی کنید و حتی دنبال این نباشید که بدانید دارید درست فکر و رفتار می‌کنید یا نه.

آشنایی مقدماتی با روانشناسی:

لازم است با مباحث پایه و عمومی روانشناسی آشنا باشید. حداقل بدانید خطاهای شناختی چه هستند؟ یا این‌که افکار و عادت‌ها چه تاثیری روی مغز می‌گذارند. با مفاهیمی مثل کودک، والد و بالغ آشنا باشید، تفاوت عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس را بدانید . تفاوتِ بین کتاب‌های روانشناسی و موفقیت و انگیزشی را بدانید.

مرور نوشته‌ها:

هرازچندگاهی به آن چیزهایی که نوشته‌اید نگاهی بیندازید و شکاف‌های فکری خودتان را پیدا کنید، قول‌هایی که داده‌اید و بهشان عمل نکرده‌اید را بررسی کنید، شیوۀ قضاوتتان از روابط و اتفاقات را بررسی کنید.

کلمه‌نویسی:

لازم نیست حتماً جمله‌بندی نوشته‌هایتان کامل باشد. حتی می‌توانید گاهی فشار ذهنی‌تان را با نوشتنِ صرفاً کلمه‌ها تخلیه کنید.

مثل عکس زیر:

نکات مفید قابل‌‌انتشار:

می‌توانید نکته یا نکته‌هایی مفید از نوشته‌تان بیرون بکشید و با کسی در میان بگذارید؟ یا مثلاً در رسانۀ شخصی‌تان منتشر کنید؟ اگر نمی‌توانید چیز مفیدی از نوشته‌هایتان دریافت کنید، شاید دارید مسیر را اشتباه می‌روید.

درونگرایی بیش‌ازحد:

آیا شما را به فرد درونگرایی که با دیگران حرفی نمی‌زند، خواسته‌هایش را مطرح نمی‌کند، مشکلاتش را برطرف نمی‌کند و فقط دربارۀ آن‌ها می‌نویسد و روی کاغذ تحلیل می‌کند تبدیل کرده است؟

عملگرایی:

بیشتر عمل می‌کنید یا می‌نویسید؟ عمل‌کردن مهم‌تر است

به‌روزکردن دانش:

دربارۀ نوشتن‌درمانی اطلاعاتتان را به روز کنید.

خلاقیت:

دربارۀ خلاقیت بیشتر بخوانید و یاد بگیرید. خلاقیت را جزو یکی از ارکان اصلی زندگی بدانید و به آن عمل کنید.