به قول مهشید امیرشاهی:« همه ما زندگی می‌کنیم، اما یک در هزاران در میان ما زندگی را درک می‌کند و می‌تواند آن را بیان کند، بنویسد و روی کاغذ بیاورد. این به تازگی برای من شده تعریف نویسنده.»
و به قول الیزابت گیلبرت (البته نقل به مضمون می‌کنم) اگر برای کمک به دیگران می‌خواهی کتاب بنویسی، تو را به خدا ننویس. ولی اگر فکر می‌کنی کتابی باید بنویسی که به خودت کمک می‌کند و نه هیچکس دیگر، حتما آن کتاب را بنویس.
و به قول آن لاموت، نویسندۀ کتاب پرنده به پرنده ( که این هم نقل به مضمون است) دربارۀ زندگی خودت بنویس، راه‌حل‌هایی که استفاده کردی، تجربه‌هایی که داشتی و احساساتی که بر تو گذشت… شاید هرگز هیچ کاربردی نداشته باشد و شاید هم سال‌ها بعد کمک کوچکی بشود برای کسی که حتی او را نمی‌شناسی.