در مقاله‌ای خواندم:
ایده‌ها و تخیلات انسان اغلب از ایجاد ارتباط شکل می‌گیرد- بین آن‌چه می‌بینیم، می‌شنویم، احساس می‌کنیم و یاد می‌گیریم. زمانی که این ارتباط‌ها را با خلق چیزی که نمایشگر آن باشد ابراز کنیم- مثلا با نوشتن شعر دربارۀ حادثه‌ای غمگین و جهت همدردی با سایر افراد- خلاق‌بودن را به طرزی کاملا انسان‌گونه نیز نمایش می‌دهیم.
وجه تمایز انسان از هوش مصنوعی، احساسات، باورها و تجربیات اوست. الگوریتم‌های هوش مصنوعی هم می‌توانند بین چیزهای مختلف ارتباط برقرار کنند ولی آن را به شکلی کاملا مکانیکی انجام می‌دهند- با تشخیص کلمات و مفاهیمی که غالب اوقات به هم متصل شده‌اند.
مثلاً چت جی‌پی‌تی می‌داند که خورشید نور و گرما می‌دهد اما هیچ نظر شخصی، احساسات و خاطراتی دربارۀ خورشید و آفتاب ندارد.