یک:

تواضع فکری کلمۀ زیبایی که به معنای آگاهی از وسعت نادانی خود است.

دو:

انباشتگی اطلاعات می‌تواند در فرایند حل مسئله اختلال ایجاد کند و امکان دسترسی به ایده‌ها و دیدگاه‌های بیش‌تر را از بین ببَرَد.

سه:

کاملاً تحت‌نظارت‌بودن خلاقیت را کاهش می‌دهد. چه تحت نظر خودتان باشید (خودتان به خودتان سخت بگیرید) چه تحت نظارت دیگران باشید.

چهار:

همۀ ما به استراحت عاطفی نیاز داریم. یعنی زمانی را به کنارگذاشتن نقاب‌هایمان اختصاص بدهیم و درونی‌ترین و واقعی‌ترین احساساتمان را ابراز کنیم.

طبق تجربۀ من این کار ریسک بالایی دارد. بهترین گزینه برای ابراز احساسات واقعی حضور منظم و مستمر در جلسات روان‌درمانی است. حتماً دربارۀ ویژگی‌های یک درمانگر خوب به اندازۀ کافی تحقیق کنید و آگاهی‌تان را افزایش بدهید.

پنج:

وقتی یادگیری اتفاق می‌افتد که تغییر رفتار رخ بدهد. تغییر رفتار اگر یک مرتبه باشد یعنی شما رشد نکرده‌اید. مثلاً کسی که با هلکوپتر می‌رود روی قله فاتح نیست. فاتح قله کسی است که مسیر را طی کرده باشد؛

چون تنها در این صورت است که اگر در دامنه قرار بگیرد می‌تواند خودش را گام‌به‌گام به قله نزدیک کند.