قاعدۀ سی‌ام
…از پیش رو برداشتنِ موانع، کامل‌ترین لذت هستی است، و برای وی هیچ چیزی بهتر از این نیست. موانع، ممکن است فقط مادی و محسوس باشند، همانند موانعِ کسب‌وکار و رفت‌وآمد، یا سبقه‌ای روحی داشته باشند، همانند موانعی که سر راه آموختن و پژوهیدن ما قرار می‌گیرند: نبرد و هماوردی با آن‌ها و پیروزشدن بر آن‌ها لذتِ تام و تمامِ هستی انسان است…
|هنر خوشبختی، آرتور شوپنهاور، نشر مرکز|
گاهی زندگی شرایطی را فراهم می‌کند که اگر حداقل‌ها را برای خودمان مهم، ارزشمند و کافی ندانیم، زندگی بیش‌ازحد ناچیز و بی‌ارزش جلوه می‌کند و صبوری و تحمل، معنای خود را از دست می‌دهند؛ دو ابزار حیاتی برای دوام‌آوردن در این دنیا.
البته که همواره باید قدر چیزهای کوچک زندگی را دانست، چون چند وقت بعد مشخص می‌شود که چیزهای بزرگی بودند.