فاطمه ابراهیمی

به پیش

instagram [#222]Created with Sketch.

حرف اصلی کتاب کلمه‌ای که زندگی شما را تغییر می‌دهد این است که اهداف اول سال را آدم فراموش می‌کند؛ به تدریج انقدر سرش شلوغ می‌شود که انگار آن لیست 3 تایی، 5تایی، 10 تاییِ اهداف اول سال هرگز نوشته نشده است. برای همین بهتر است از کلمۀ سال به جای اهداف سال استفاده کرد و امور ریز و درشت زندگی را برای به تحقق پیوستن آن کلمه مدیریت کرد. کلمۀ امسال من پیش‌رفت بود و برای نیمۀ دوم سال می‌خواهم به طور جدی‌تری جزئیاتی که این کلمه را برآورده می‌کند رعایت کنم. برای همین امروز به تاریخ 8 مهر اپلیکیشن اینستاگرام را از روی موبایلم پاک کردم. این اپ برای من بیشتر از آنکه ابزاری برای سرگرمی باشد منبعی برای افزایش آگاهی و دسترسی به بهترین انواع محتواهای موضوعات موردعلاقه‌ام بود؛ از نقاشی و موسیقی گرفته تا روانشناسی و اخبار کتاب‌های تازه چاپ شده. به هرحال به دلیل پراکندگی مطالب و نداشتن عمق کافی و از آن مهم‌تر داشتن اولویت‌های بالاتری مثل افزایش مهارت در سه‌تارنوازی و آمادگی برای گروهنوازی مصمم شدم که از خیر این همه خیر بگذرم و بچسبم به تمرین موسیقی.

حالا که دارم این مطلب را کامل می‌کنم دو روز از نداشتن اینستاگرام گذشته است و بی‌هیچ اغراقی به نظرم کیفیت زمان‌هایی که به استراحت اختصاص می‌دهم افزایش پیدا کرده است و فرصتم برای انجام کارهای خلاقانه بیشتر شده؛ تمرین سه‌تار، خواندن شعر نو، برون‌ریزی با نقاشی و کلمات.

امید دارم که قدرت تمرکزم نیز بیشتر شود- به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل بهره‌وری، قدرت تمرکز برایم بااهمیت‌تر از گذشته شده است.

می‌خواهم ببینم به جز شور و انگیزۀ شروع نیمۀ دوم سال، چقدر مشتاقم به جشن‌گرفتن پایان شش ماه اول سال؟

این موضوعی است که در آزادنویسی‌های امروزم به آن خواهم پرداخت.

اگر دوست داشتید شما هم تجربه کنید.

 

2 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *