یکی از مهم‌ترین تفریحات و تأثیرگذارترین نوع کتاب‌خواندن برای من، خواندن کتاب‌های کودک و نوجوان است.
به نظرم یاددادن چیزی مهم به خودم، از طریق نفوذ به کودک درونم (مثلاً با کتاب‌های کودک و نوجوان) یکی از مهم‌ترین قلق‌هایی است که در خودم کشف کرده‌ام.
این ماه دو کتاب کودک به قلم دو نویسندۀ ایرانی خواندم.
یکی:
شاید این کتاب منفجر شود (که انتشارات کانون پرورش فکری درآورده و نویسندۀ آن رضا موزونی است.) که با تعابیر کوتاه و تصاویر گویا، زشتی و پلشتی جنگ را بیان می‌کند و نشان می‌دهد.
چیزی که از این کتاب دوست داشتم، توجه به مین‌هایی است که هنوز که هنوز است غصه‌آفرینی می‌کنند و شبیه آدم‌هایی کینه‌ای هستند که هرگز قرار نیست ببخشند مگر اینکه انتقام بگیرند.
و دیگری کتاب حالا دیگر می‌خواهم فکر کنم از یادگارهای نادرابراهیمی است که دربارۀ موضوعات مهم اجتماعی در قالب داستان زندگی موش‌ها حرف می‌زند و مخاطب را به فکرکردن و تلاش برای بهبود اوضاع تشویق می‌کند.
در فرهنگی که تیک‌زدن اهداف و پرکاری و زیاده‌ازحد کارکردن مُد شده است، اشاره به بهتر استراحت‌کردن در آخر داستان، برایم خیلی الهام‌بخش بود:
دوست دارم لیستی از ایده‌هایی برای بهتر استراحت‌کردن بسازم و همین‌جا هوا کنم. اگر شما هم این‌کار را کردید، مرا خبر کنید.
4 پاسخ
با سلام
چه جالب که من هم با حدود داشتن ۵۳ سال سن هم کتاب کودک بیادمیتونم و کارتون می‌بینم و جالب این که نکات اخلاقی را ازاین منابع بیشتر به دست می‌آورم.
عالی بود موفق باشید.
ممنونم زهرای عزیز، چه‌قدر خوب. اگر دوست داشتید چندتا از این کتاب‌های کودک و نوجوانی که علاقمندتون کرده رو بهم معرفی کنید.
در کنار هم موفق باشیم.
کتاب های کوچولوها و حتی نوجوانان کنابهایی هستند که بدون پیچیدگی های الکی نوشته میشند ساده خوبه حتی تو نوشته اینکه یه نویسنده چجوری مفاهیم عمیق رو به زبان ساده و راحت منتقل میکنه هنر بزرگیه حقیقتا
دقیقاً همیطوره. اخیراً دارم به این فکر می‌کنم که با چه تمریناتی می‌تونم ساده‌گویی رو در خودم تقویت کنم. و این کامنت تو، این وجه از کتاب‌های کودک و نوجوان رو بهم یادآوری کرد. جا داره بگم: آب در کوزه و ما گرد جهان می‌گردیم! مرسی کریم عزیز از نظرت